
حاشیه نشینی
از پیامدهای صنعتی شدن و شهرنشینی شتابان، میتوان به پدیده حاشیه نشینی و سکونت گاههای غیررسمی اشاره کرد.
حاشیه نشینی شهری که شاید همزاد شهر و شهرنشینی باشد، در شرایط امروزین ابعادبزرگ تری یافته و یکی از مسایل مهم کشورها، به ویژه کشورهای کمتر توسعه یافته، محسوب میشود.
یکی از مسایل مهمی که حاشیه نشینی برای شهرهای بزرگ فراهم آورده است تهدید امنیت انسانها میباشد.
درمحلات حاشیه نشین نرخ جرایم و بزهکاری به علت تراکم بالای جمعیت،فقر، باروری بالا،بی سوادی، تضعیف پیوندهای اجتماعی، بالا ازیابی میشود و باعث تحدید خانوادهها در درون این مناطق و مشکلات امنیتی زیادی برای ساکنان شهرهای بزرگ به وجود میآورد.
نتایج تحقیق نشان میدهد که حاشیه نشینی یک معضل اجتماعی در شهرهای بزرگ میباشد که این امر نشان دهنده ضعف در ساختار اجتماعی، بازتاب فضای بیمار گونه اقتصاد، مدیریت شهری ضعیف، ناکار آمدی برنامه ریزی فضایی منطقهای و -بی عدالتیهای اجتماعی اقتصادی در سطح ملی، استانی و محلی است.
در واقع میتوان اظهار داشت که محلات – حاشیه نشین با جرم و آسیبهای اجتماعی و کاهش امنیت انسانها در شهرها تاثیر دارند و مناطق حاشیه نشین بهدلیل شرایط محیطی و وجود عناصر نامساعد و همچنین به دلیل ناهمگونی اجتماعی فرهنگی و فقر از جرم خیز –ترین مناطق شهری محسوب میشوند یکی از معضلات اجتماعی- اقتصادی جهان امروز، بروز و گسترش حاشیه نشینی است.
حاشیه نشینانی که اغلب از خانوادههای پرجمعیت تشکیل میشوند و غیرقانونی و بدون هیچ برنامهای در لبههای شهری اسکان میشوند و همین بی نظمی انواع آسیبهای اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی و .
رشد شتابان شهرنشینی ایران همراه با مهاجرت روستاییان به شهرها باعث به وجود آمدن حاشیهنشینی به صورت گسترده شده است.
اولین مبدا مهاجران روستایی و شهرهای کوچک مناطق مرزی شهرهای بزرگتر منطقه میباشد.
حاشیهنشینی و مشکلات آن، به خصوص در کشورهای در حال توسعه، برای مدیران شهری یک معضل بزرگ شهری محسوب میشود.
ضرورت پرداختن به این موضوع از آنجاست که این پدیده در عین حال که نتیجه و حاصل معضلات اجتماعی و خصوصا اقتصادی است، موجب بروز مشکلات دیگری همچون بزهکاری میگردد؛ با گسترش شهرها و تبدیل آنها به کلانشهر، لزوم کنترل وضعیت حاشیهنشینی و جلوگیری از گسترش آن، بیش از پیش احساس میشود.
منبع : حاشیه نشینی
نظرات شما عزیزان:

